Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός ο οποίος έχει δώσει προσωπική μάχη με τον εθισμό κατά το παρελθόν είχε εισαχθεί παλαιότερα σε ένα κέντρο αποκατάστασης στη Μινεσότα για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας ο ηθοποιός που ζούσε με τη σύζυγό του στη βόρεια Καλιφόρνια, ο θάνατός του διαπιστώθηκε στις 12:02 τοπική ώρα και ότι η πιθανή αιτία του θανάτου ήταν ασφυξία εξ αιτίας αυτοκτονίας.

«Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί. Πάλευε με μια σοβαρή μορφή κατάθλιψης το τελευταίο διάστημα. Είναι μια τραγική και ξαφνική απώλεια. Η οικογένεια ζητά σεβασμό για την ιδιωτική τους ζωή κατά τη διάρκεια αυτής της πολύ δύσκολης στιγμής», αναφέρεται στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο εκπρόσωπός του.

«Αυτό το πρωί έχασα τον σύζυγό μου και τον καλύτερό μου φίλο, ενώ ο κόσμος έχασε έναν αγαπημένο καλλιτέχνη και ένα όμορφο πλάσμα. Εκ μέρους τη οικογένειας του Robin, παρακαλούμε για την προστασία της προσωπικής μας ζωής, κατά τη διάρκεια του πένθους μας. Ελπίδα μας είναι ότι θα μνημονεύεται, όχι για τον τρόπο που πέθανε, αλλά για τις αμέτρητες στιγμές χαράς και γέλιου που προσέφερε σε εκατομμύρια», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η σύζυγός του Σούζαν Σνάιντερ.

Η κόρη του, Ζέλντα Γουίλιαμς τον αποχαιρέτισε με ένα συγκινητικό tweet με λόγια του από τον «Μικρό Πρίγκιπα» του Αντουάν ντε Σεντ Εξιπερί.

«Εσύ, εσύ μόνος θα έχεις αστέρια όπως κανείς άλλος... Σε ένα από αυτά τα αστέρια θα ζω. Σε ένα από αυτά θα γελάω. Και θα είναι σαν να γελάνε όλα τ' αστέρια όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό... Εσύ, μόνο εσύ, θα έχεις τα αστέρια που ξέρουν να γελάνε», έγραψε η Ζέλντα. Και συμπλήρωσε: «Σ' αγαπώ, θα μου λείψεις».

Λίγες ημέρες πριν, την 1η Αυγούστου ο Γουίλιαμς ανάρτησε μια φωτογραφία στον προσωπικό του λογαριασμό στο Τwitter στην οποία απεικονίζεται ο ίδιος, πριν από αρκετά χρόνια, να κρατά στην αγκαλιά του τη Ζέλντα. Με αυτό τον τρόπο ο ηθοποιός ευχήθηκε στην κόρη του για τα 25α γενέθλιά της.

«Χρόνια πολλά στη Ζέλντα», έγραψε στο Twitter, τονίζοντας ότι παρόλο που μεγάλωσε, θα είναι πάντα το κοριτσάκι του.

Κέρδισε το σεβασμό κάνοντας τα παιδιά να γελούν

Γεννήθηκε στις 21 Ιουλίου 1951 στο Σικάγο του Ιλινόις και ήταν γιος του Ρόμπερτ, στέλεχος της Ford και της Λόρα, πρώην μοντέλου.

Κατά την παιδική του ηλικία είχε γίνει στόχος δυσμενών σχολίων επειδή ήταν παχουλός και συχνά περνούσε το χρόνο του στο μεγάλο σπίτι της οικογένειάς του για να αποφεύγει τα παιδιά που τον κορόιδευαν.

Τελικά, εκμεταλλεύτηκε την ταμπέλα του υπέρβαρου, εντασσόμενος στην ομάδα πάλης, και συνειδητοποίησε ότι μπορεί να κάνει τα άλλα παιδιά να γελάνε και έτσι να κερδίζει τον σεβασμό τους.

Ο πατέρας του συναταξιοδοτήθηκε όταν ο Γουίλιαμς ήταν 16 ετών και μετακόμισαν στην Καλιφόρνια, όπου ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στο Λύκειο Ρέντγουντ. Στη συνέχεια εισήχθη στο Claremont Men's College, όπου σπούδασε πολιτικές επιστήμες και έπαιζε ποδόσφαιρο.

Αφού αποφοίτησε από το Claremont, μπήκε στο Κολλέγιο Marin για να σπουδάσει δράμα και γρήγορα κέρδισε υποτροφία στην επιφανή σχολή Juilliard της Νέας Υόρκης, όπου ήταν συμφοιτητής με τον γνωστό από το ρόλο του ως Superman Κρίστοφερ Ριβ.

Οι δυο τους έγιναν πολύ καλοί φίλοι και παρέμειναν μέχρι και το χαμό του Ριβ το 2004. Στη σχολή, επίσης, γνώρισε την χορεύτρια Βάλερι Βαλέρντι, με την οποία παντρεύτηκαν το 1978 και απέκτησαν έναν γιο, τον Ζάκαρι.

Τα πρώτα βήματα

Ο Γουίλιαμς έγινε για πρώτη φορά γνωστός για το ρόλο του ως εξωγήινος στο τηλεοπτικό σόου της δεκαετίας του 1970 «Mork and Mindy». Το σόου είχε μεγάλη επιτυχία και χάρισε στον Γουίλιαμς την πρώτη του Χρυσή Σφαίρα το 1979, χάριν κυρίως στον χαιρετισμό «νανού νανού», που έγινε παγκόσμιο σλόγκαν.

Το 1980 το Χόλιγουντ του χτύπησε τελικά την πόρτα και ο Γουίλιαμς πήρε το ρόλο του «Ποπάι». Οι κριτικές και το κοινό, μάλλον, δεν ενθουσιάστηκαν με την ταινία και ο ηθοποιός αναγκάστηκε να αναζητήσει ξανά καταφύγιο για δύο ακόμη χρόνια στο «Mork and Mindy», μέχρι που πρωταγωνίστησε στην ταινία «Ο αλλόκοτος κόσμος του Γκαρπ».

Το 1982 ήταν η χρονιά που η προσωπική του ζωή άρχισε να παίρνει τον κατήφορο, καθώς έδινε μάχη με τις εξαρτήσεις από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, κυρίως κοκαΐνη, κάτι που είχε αρνητικό αντίκτυπο στο γάμο του με τη Βάλερι, παρά τις προσπάθειες εκείνης να τον αποτρέψει από τις εξαρτήσεις.

Ο θρίαμβος του «Καλημέρα Βιετνάμ»

Το 1983, οι «Survivors» ήταν μία ακόμη αποτυχία, μέχρι το 1987 και πέντε ταινίες μετά, να κερδίσει το «τζακ ποτ» με το «Καλημέρα Βιετνάμ».

Ενσαρκώνοντας τον ραδιοφωνικό παραγωγό - εμψυχωτή των Αμερικανών στρατιωτών, Αντριαν Κρονάουερ, ο Γουίλιαμς κέρδισε την δεύτερη Χρυσή Σφαίρα του και την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Την επόμενη χρονιά η Βάλερι προσέλαβε την Μάρσα Γκάρσις για γκουβερνάντα του Ζάκαρι. Όταν η Βάλερι και ο Γουίλιαμς χώρισαν, η Μάρσα έγινε η βοηθός του και ταξίδευε μαζί του μέχρι που ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν το 1989, αποκτώντας δύο παιδιά τη Ζέλντα Ρέρι και τον Κόντι Άλαν.

Το 1988 τρεις ταινίες προβλήθηκαν με πρωταγωνιστή τον Γουίλιαμς: «Οι περιπέτειες του Βαρόνου Μινχάουζεν», το Rabbit Ears: Pecos Bill» και το «The portrait of a white marriage».

Ωστόσο την προσοχή των κρτικών κέρδισε με την συγκλονιστική ερμηνεία του ως ο ριζοσπαστικός καθηγητής στον «Κύκλο των Χαμένων Ποιητών», όπου ακούστηκε και η αξέχαστη φράση «Oh Captain, my Captain». Ο ρόλος αυτός του χάρισε τη δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Το 1990 πρωταγωνίστησε στο «Κάντιλακ Μαν», «Επιστροφή στη χώρα του Ποτέ» και «Ξυπνήματα», στην οποία ενσάρκωσε τον γιατρό Όλιβερ Σακς δίπλα στον Ρόμπερτ ντε Νίρο.

Το «Fisher King» (1991) του Τέρι Γκίλιαμ συχνά έχει χαρακτηριστεί ως η καλύτερη ταινία και ρόλος του Γουίλιαμς, ο οποίος σώζει τη ζωή του Τζεφ Μπρίτζες, και αυτός ο ρόλος του τοποθετεί για τρίτη φορά στις υποψηφιότητες για Όσκαρ.

Την ίδια ο χρονιά πρωταγωνιστεί ως Πίτερ Παν στην ταινία «Hook» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, μαζί με τον Ντάστιν Χόφμαν (Κάπτεν Χουκ) η οποία είχε το άκρως αντίθετο θέμα με το «Fisher King», αλλά παρά την εισπρακτική επιτυχία, θεωρήθηκε υπερβολικά συναισθηματική και ως πρώτη «πατάτα» του αμερικανού σκηνοθέτη.

Το 1992 έρχεται η ταινία κινουμένων σχεδίων «Αλαντίν» της Disney και φωτίζει ένα ακόμη ταλέντο του Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο οποίος έδωσε τη φωνή του στο Τζίνι. Η συμμετοχή του αυτή ήταν μία από τις κορυφαίες από τους πρωτοκλασσάτους σταρ που έδωσαν τη φωνή τους σε ήρωες της ταινίας και έφερε στο box office 200 εκατομμύρια δολάρια.

Μετά τα λιγότερο επιτυχημένα «Toys» (1992) και «Το Δίλημμα» (1993), ήταν η σύζυγός του Μάρσα η οποία σκέφτηκε το σενάριο για την «Κυρία Νταπφάιρ» το 1993, η οποία ανέλαβε και την παραγωγή. Η ταινία έγινε τεράστια διεθνής επιτυχία και χάρισε άλλη μία Χρυσή Σφαίρα στον Γουίλιαμς.

Το 1996 κλήθηκε να παίξει το ρόλο ενός γκέι στο «Κλουβί με τις τρελές», μαζί με τους Καλίστα Φλόκχαρτ και Τζιν Χάκμαν, το οποίο έγινε ξανά μεγάλη επιτυχία.

Ο Γουίλιαμς συνέχισε την φανταχτερή αυτή πορεία του, πρωταγωνιστώντας στο «Τζακ» του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Εκεί ενσάρκωσε ένα παιδί με γενετική ανωμαλία, η οποία τον έκανε να φαίνεται 40 ετών, ενώ ήταν 10. Ωστόσο, η ταινία δεν κατάφερε να ενθουσιάσει μεγάλο μέρος των σινεφίλ.

Μεταξύ 1996 και 1997 είχε μικρές συμμετοχές στον «Άμλετ» και το «Μυστικό Πράκτορα», καθώς και στην ταινία του Γούντι Άλεν «Διαλύοντας τον Χάρι». Το 1997 ήταν μία σπουδαία χρονιά για τον ηθοποιό, καθώς το «Φλάμπερ» έκανε και επιτυχία, αλλά αποτέλεσε και εισπρακτικό θρίαμβο.

Το Όσκαρ

Η απόλυτη όμως δικαίωση για την καριέρα του ήρθε μετά τη συνεργασία του με τους πρωτοεμφανιζόμενους τότε Ματ Ντέιμον και Μπεν Άφλεκ στον «Ξεχωριστό Γουίλ Χάντινγκ». Ενσαρκώνοντας τον Σον Μαγκουάιρ, τον σοφό αλλά πικρόχολο ψυχίατρο της ιδιοφυΐας Γουίλ Χάντινγκ (Ματ Ντέιμον), του χάρισε το πρώτο του Όσκαρ για τον Β' Ανδρικό Ρόλο.

Ακολούθησε σειρά ταινιών χωρίς ιδιαίτερη απήχηση, μεταξύ 1999 και 2001, μέχρι ο Γουίλιαμς να παίξει για πρώτη φορά στην καριέρα του τον «κακό» στην ταινία «Σκοτεινός Θάλαμος» του 2002, μία ερμηνεία για την οποία απέσπασε διθυραμβικές μνείες.

Την ίδια χρονιά το «Θάνατος στον Σμούτσι» δεν κατάφερε να φέρει κέρδη στο box office παρά το καλό καστ, συμπεριλαμβανομένου του Εντουαρντ Νόρτον και στην καρέκλα του σκηνοθέτη τον Ντάνι ντε Βίτο. Εκείνη τη χρονιά προβλήθηκε και το Insomnia, ωστόσο ο Γουίλιαμς αποφάσισε να επιστρέψει στις «ρίζες» του, με ένα stand up σόου στο Μπρόντγουεϊ.

Παρά το γεγονός ότι δεν είχε εμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη για δύο χρόνια, το 2004 επιστρέφει με το χριστουγεννιάτικο δράμα «Noel», το «Σπίτι του D» και το «Final Cut» με συμπωταγωνιστές τον Τζέιμς Καβίζελ και τη Μίρα Σορβίνο.

Πολύπλευρο ταλέντο, έμπνευση για τις επόμενες γενιές

Το 2006 έξι ταινίες υπερτόνισαν το πολύπλευρο ταλέντο του.

Ήταν τα «Ο Άνδρας της Χρονιάς», «Everyone's Hero», όπου έδωσε τη φωνή του, το «Runaway Vacation», «Ψίθυροι στο Σκοτάδι» το Happy Feet και το «Μία νύχτα στο μουσειο» με τον Μπεν Στίλερ, παίζοντας μία κωμική εκδοχή του Θίοντορ Ρούσβελτ.

Μεταξύ 2007 και 2009 έπαιξε στη ρομαντική κωμωδία «Άδεια Γάμου», στο δράμα «Η μελωδία της καρδιάς», «Shrink» και «Ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου». Εκείνη τη χρονική περίοδο η οικογενειακή του κατάσταση έμελε να αλλάξει για μία ακόμη φορά. Το 2008 χωρίζει και από τη Μάρσα, λόγω αγεφύρωτων διαφορών.

Το 2011 ξαναχαρίζει τη φωνή του στο σίκουελ του Happy Feet και στις 23 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς παντρεύεται την σχεδιάστρια Σούζαν Σνάιντερ, στην Καλιφόρνια.

Το 2012 εμφανίστηκε στην τηλεοπτική κωμωδία «Γουίλφρεντ» μαζί με τον γνωστό ως «Φρόντο» από τον «Αρχοντα των Δαχτυλιδιών», Ελάιζα Γουντ.

Πέρυσι, έπαιξε στο «The Face of Love», πέρασε από τον «Μπάτλερ» και το κύκνειο άσμα του ήταν «The Angriest Man In Brooklyn».

Με μία καριέρα 30 ετών, κατά τη διάρκεια της οποίας απέσπασε πάνω από 40 βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Όσκαρ, ο Γουίλιαμς ήταν αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του και έμπνευση για τις επόμενες…

CoffeeSpots.gr
Ιστοσελίδα | Περιοδικό | Ραδιόφωνο
Ομορφότερο | Γρηγορότερο | Μεγαλύτερο

Πηγή: ethnos.gr